– آزمايشات باليني مادر روزانه يا روز در ميان
- هرگونه بدتر شدن وضعيت جنين يا مادر وضع حمل را بدون توجه به سن حاملگي ضروري مي سازد.
نحوه برخورد با بيمار در جريان وضع حمل :
- كنترل فشار خون
- مونيتورينگ دائم جنين
- گذاشتن سوند ادراري
- تجويز داخل وريدي سولفات منيزيم
- كاهش درد
- ادامه تجويز سولفات منيزيم تا 24 ساعت بعد از زايمان
- تحت نظر قرار دادن بيمار از نظر ايحاد سندرم HELLP
سندرم HELLP :
- پره اكلامپسي همراه با هموليز، بالا بودن سطح آنزيم هاي كبدي و شمارش پلاكت پايين مي باشد.
- در 10 % موارد پره اكلامپسي شديد اين سندرم ديده مي شود.
بيشتر در زنان سفيد پوست با سابقه زايمان قبلي ديده مي شود.
اين سندرم در قبل از هفته 35 باردراي بروز مي كند.
شكايت بيمار شامل ناخوشي عمومي از چند روز قبل، درد اپي گاستر يا ربع فوقاني راست شكم(67%)، تهوع و استفراغ(30%)، شكايت شبيه سندرم ويروسي، هايپرتانسيون در 20%
نحوه برخورد با سندرم HELLP :
- مشابه پره اكلامپسي شديد: بستري كردن بيمار در يك مركز مراقبت سطح 3
- ارزيابي مادر و جنين
- كنترل فشار خون
- پيشگيري از تشنج
- اصلاح اختلال انعقادي
- سي تي اسكن در صورت شك به هماتوم زير كپسول كبد
- ختم فوري حاملگي در سن حاملگي34 هفته يا بيشتر
- در سن حاملگي كمتر از 34 هفته، تجويز گلوكوكورتيكوئيدها و در صورت ثابت بودن وضعيت جنين يا مادر، برنامه ريزي جهت انجام وضع حمل ظرف 48 ساعت آينده
نحوه برخورد با اكلامپسي :
درمان اصلي مراقبت حمايتي است شامل:
- اجتناب از آسيب رساني
1- نرده هاي اطراف تخت با پوشش پارچه اي نرم
2- موانع فيزيكي
3- پارچه گذاشتن روي زبان
- حفظ اكسيژن رساني و به حداقل رساندن خطر آسپيراسيون
1- تجويز اكسيژن L/min10-8 توسط ماسك
2- مونيتوركردن اكسيژناسيون و وضعيت متابوليك توسط پالس اكسي متري از روي پوست يا آزمايش گازهاي خون شرياني (ABG)
نحوه برخورد با اكلامپسي :
- به حداقل رساندن آسپيراسيون
1- وضعيت خوابيده به پهلو
2- ساكشن كردن استفراغ و ترشحات دهاني
3- گرفتن عكس راديوگرافي قفسه صدري بعد از اتمام تشنج، براي رد آسپيراسيون
- تجويز سولفات منيزيوم براي جلوگيري از تشنج هاي راجعه
- كنترل هايپرتانسيون شديد
- شروع روند زايمان
رژيم هاي پيشنهادي سولفات منيزيوم در درمان تشنج هاي اكلامپتيك :
- دوز Loading: g6 IV طي 30-20 دقيقه (g6 از محلول 50%، رقيق شده در cc150،D5W)
- دوز نگهدارنده: g3-2 IV در ساعت (g40 در1 ليتر D5LR به مقدار cc/h50)
- اگر تشنج باز هم مقاوم بود(2% موارد) mg250 سديم آموباربيتال IV طي 5 دقيقه
- در بعضی موارد: لوله گذاري داخل تراشه و فلج عضلاني
- دوز داخل عضلاني: g10 IM(cc20 از 50% سولفات منيزيوم، نيمي از دوز در هر كدام از باسن ها)
سطوح منيزيوم سرمي و يافته هاي باليني مربوطه :
نحوه برخورد با مسموميت با منيزيوم :
- انفوزيون سولفات منيزيوم را قطع كنيد.
- تجويز اكسيژن كمكي را شروع كنيد.
- سطح سرمي منيزيوم را چك كنيد.
- يك گرم گلوكونات كلسيم (cc10 از كلسيم گلوكونات 10%) را به صورت داخل وريدي آهسته تزريق كنيد.
- درصورت لزوم تجويز گلوكونات كلسيم را تكرار كنيد.
- اگر ايست تنفسي رخ داد، احياء قلبي ريوي را شروع كنيد.
نكته ها:
- تشخيص صحيح، در مراقبت از زنان مبتلا به افزايش فشار خون در حاملگي ضروري است.
- هيچ اتيولوژي، روش پيشگيري يا روش غربالگري شناخته شده اي براي پره اكلامپسي موجود نيست.
- در بيماران مبتلا به پره اكلامپسي و اكلامپسي استفاده از سولفات منيزيوم براي پيشگيري از تشنج ها توصيه مي شود.
- عاقبت جنين در بيماران مبتلا به پره اكلامپسي قوياً وابسته به سن حاملگي در هنگام وضع حمل است. بر اين اساس طولاني كردن حاملگي ها در بيماران مبتلا به پره اكلامپسي بايد همراه با نظارت از نزديك بر وضعيت مادر و جنين باشد.
نكته ها:
- فشار خون ≥ 110/170 نياز به مداخله دارد.
- در هر بيمار مبتلا به سندرم HELLP بايد ارزيابي هاي آزمايشگاهي بدون توجه به مقدار فشارخون انجام شود.
- ارزيابي بيمار مبتلا به فشارخون مزمن بايد شامل مونيتورينگ براي بررسي آسيب به ارگان هدف باشد.
- نحوه برخورد با اين بيماران بستگي به درجه هايپرتانسيون دارد.
- هر بيمار مبتلا به فشارخون مزمن با خطر افزايش يافته اضافه شدن پره اكلامپسي مواجه است.
درج دیدگاه